Soms staan we stil bij wat we nog allemaal graag zouden willen doen in Juseu. Welke ideeën wachten er nog op uitvoering? Overigens willen we niet pretenderen dat alle ideeën en dromen ook gerealiseerd gaan worden. Maar er is genoeg inspiratie. Wat hieronder staat geschreven is als brainstormen, een opsomming van nieuwe ideeën… Waar we nog naar toe getrokken worden.
We zijn blij met de vele mensen die naar Juseu komen. Kennelijk bestaat er een groeiende behoefte bij velen om zich af en toe even uit de wereld terug te trekken. Dat kan hier. Je leeft hier in de natuur in een prachtige en schone omgeving. Zelfs voor de vakantie is dat voor steeds meer mensen precies genoeg. Je kan gaan zitten op je terras, overal heb je een prachtig uitzicht. Vanuit het dorp kan je eindeloze wandelingen maken in alle richtingen, in de stilte.
Mensen ondervinden hier dat het land iets met hen doet. Er is ruimte, rust, .. stilte. Je moet bijna wel zelf stil worden. Voor veel mensen is dat een niet alledaagse ervaring. Dat wat naar boven wil komen, krijgt de ruimte. We zien dat daar vaak dankbaar gebruik van wordt gemaakt. Mensen gaan hier vaak weer opgeruimd vandaan. Juseu heeft een positieve uitwerking op heel veel mensen.
Wij genieten van alle gesprekken die dat oplevert. Het is mooi om deelgenoot te zijn van iemands bezinning, verdieping, zoektocht naar een meer eigen spoor. Graag willen we ook voor wie het vraagt onze bijdragen toevoegen;
Wiep biedt een prachtig programma aan; “Rituelen van de aarde”. De inspiratie is het landschap. Via wandelingen worden voorwerpen verzameld om daarmee vervolgens aan het werk te gaan in het atelier of op een van de magische plekken hier in het gebied.
In het programma dat ik aanbied, “Aandacht voor ruimte – ruimte voor aandacht” wordt aan de hand van aandachtsoefeningen het Zijn, je eigenlijke natuur ervaren. Ik heb de overtuiging dat al het handelen vanuit deze Aanwezigheid tot een grotere kwaliteit en duurzaamheid leidt. En andersom; wat je ook doet, het kan nooit het niet-aanwezig-zijn compenseren. Met – to be or not to be, .. – is eigenlijk alles gezegd. Je bent niet degene in je eigen verhaal!
Maar er zijn ook allerlei andere mensen die hier iets komen brengen. Originele zielen, creatieve geesten, onafhankelijke denkers geven nieuwe impulsen die voor ons en voor anderen veel betekenen.
We zien dat Juseu voor retraites een prachtige voedingsbodem biedt. Meerdere mensen zijn hier eerst terechtgekomen om hun vakantie te vieren met hun partner of familie, om later terug te komen om de stilte nog dieper te ervaren. Om los te komen van alle druk uit de eigen omgeving. We zien bij veel mensen een verlangen om eens voor langere tijd hier neer te strijken. Sommige mensen hebben dat inmiddels ook gedaan. Nog meer mensen hebben aangekondigd dat hier eens te willen gaan doen.
Als iemand alleen wil komen, bieden we Casa del Maestro aan. Maar dat huis is ruim genoeg voor vier personen. Een echt een-persoons verblijf kunnen we hier eigenlijk nog niet bieden. Terwijl er steeds vaker naar wordt gevraagd. Juist voor een langere tijd. Een onderkomen op maat is dan wenselijk.
We lopen rond met het plan om in de toekomst één-/ twee-persoons onderkomens te realiseren. Sobere, maar esthetisch en sfeervol vormgegeven verblijven waar je kan genieten van de stilte. Als criterium hebben we altijd dat we er zelf zouden willen zitten. En onze eisen zijn in dat opzicht hoog!
Het mooiste is als de nieuwe onderkomens autonoom kunnen functioneren. Eco-retraiteverblijven. Je kan daarbij prachtige voorbeelden bedenken. De locaties zijn er al. Op korte afstand van het dorp. Stilteplekken in de natuur waar je de kerkklok van Juseu nog kan horen luiden.
Met meerdere mensen hebben we in de afgelopen jaren over dit onderwerp gesproken. Het heeft er onder andere toe geleid dat er anderen, vrienden, willen participeren in het realiseren van nieuwe retraiteverblijven. Daar zijn we gelukkig mee.
Dus zullen er hier in de toekomst wellicht meer mensen verblijven. Vaker ook voor een langere tijd en steeds vaker ook met een specifiek doel, een bestemming. We denken dat deze vorm van verblijf voor steeds meer mensen een alternatief voor een vakantie zal worden. Een periode waarin niet naar afleiding maar naar herleiding, het tot jezelf terugkeren, wordt gezocht.
Misschien is het ook een logisch vervolg als we nog een gemeenschappelijke ruimte gaan creeren die dienst kan doen als thee-/ eet-/ ontmoetingsplek. We denken aan een mooie tent, een jaima of yurt. Of misschien toch weer iets bouwen, een plek die koel blijft. Aan een echt restaurant zullen we ons niet gaan wagen. Maar mooie borden en schalen met heerlijke gerechten uit de eigen moestuin, vruchtensappen van de eigen fruitbomen, mintthee, olijven, amandelen en noten uit de eigen tuin, schapenyogurt met honing uit het dorp etc. willen we hier wel graag geserveerd zien. Tussen de groene bomen in de tuin, met de geur van jasmijn…
Daarnaast hebben we de school/La Escuela die inmiddels voor allerlei activiteiten dienst doet. En natuurlijk hebben we daarnaast het voordeel van een zonnig en droog klimaat, waardoor je ook heel veel buiten kan ondernemen. Zowel in de zomer als in de winter. En zeker in het voor- en najaar..
We zien voordelen van een kleine schaalvergroting. Voorwaarde is uiteraard dat stilte, rust en privacy behouden blijft. Maar er is ruimte genoeg voor een kleine uitbreiding. Met wat meer mensen kan je ook weer zoveel meer mooie dingen gaan doen. We zien ook dat we de moestuin met meer kunnen delen. Met meer mensen de olijven en de amandelen kunnen oogsten. De bomen snoeien… Daar waar je juist de synergie nodig hebt. Zoals het hier in de gemeenschap oorspronklijk ook functioneerde. Misschien kunnen we de braakliggende moestuinen langs de rivier bij de bron weer eens gaan hergebruiken. Dat zijn werkelijk droomplekken. Maar het paradijs was hier bijna verlaten. In een eerder "bericht over de tuinen in de vallei van de Ribera" heb ik mijn verbazing daarover al verwoord.
Overigens denk ik ook dat de hier beschreven vorm van samenleven toekomst heeft. Een leven en een samenleven met grotere autonomie, dichter bij de natuur, met meer ruimte, meer tijd. Met minder afhankelijkheid, minder druk. Ik vind het hier het leven zelf dat me zo aanspreekt. Niet van tevoren ingericht, niet verstoord, niet ingewikkeld, niet opgelegd, niet angstig, niet onder druk… Wel vrij.
Zeker hopen we op reacties, ideeën van anderen in welke vorm dan ook… In ieder geval zal ik van de ontwikkelingen via deze site -bericht uit Juseu- verslag blijven doen.
Juseu, 12 december 2010 (wordt vervolgd)
Comments